Zamczysko Niżnie
49°14′50″N 19°52′07″E/49,247156 19,868494| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
58 m |
| Głębokość |
2,50 m |
| Deniwelacja |
9,6 m |
| Wysokość otworów |
1208 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
215 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-08.58 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′50″N 19°52′07″E/49,247156 19,868494
| |
Zamczysko Niżnie (Dolna Grota w Zamczysku, Zameczki Niżnie, Zamki Niżnie, Zameczko Niżnie) – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Organach, powyżej Jaskini Zimnej, na wysokości 1208 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 58 metrów, a deniwelacja 9,6 metra[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia składa się z niszy wstępnej oraz korytarza prowadzącego od obszernego otworu wejściowego do zawaliska. Na początku korytarza znajduje się kominek z niewielkim korytarzykiem. Mniej więcej w połowie długości korytarza odchodzi od niego 6-metrowa, ślepa odnoga[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini można spotkać mleko wapienne, a także niewielkie stalaktyty i stalagmity.
Ściany są mokre, roślinność występuje tylko przy otworze wejściowym. Są to przeważnie mchy, porosty i glony.
Jaskinię zamieszkują nietoperze. W bocznej odnodze znaleziono kości niedźwiedzia brunatnego oraz sarny lub kozicy[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była znana od dawna. Był w niej w 1885 roku Jan Gwalbert Pawlikowski. W 1934 roku Stefan Zwoliński oraz J. Zahorski sporządzili jej plan. Nazwali ją oraz położoną obok jaskinię Zamczysko Wyżnie – Zamczyskiem[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-02-04].